Mutfakta Patatesler

“Cam gibi saydam, çelik gibi katiksiz olacagim. Gövdem olmayacak artik. Gövdesiz, acisiz, arzusuz. Kadinsiz.” Geçmisi olmayan toprakta yetisen delikanlinin derinlere salmaktan çekindigi kökleri, bedenden kaçamayarak zekâya sahip balçikta itinayla yetistirmesinin acikli hikâyesi Mutfakta Patatesler. “Patatesin çiplakligini örten el, onu kavramanin, onu içinde tasimanin övüncü ve agir basliligiyla devinmekten … çekiniyordu…”“Belki de hakliydi. Tüm kisiler tek bir kisiyi olusturmak için var degildiyse de, önünde sonunda tek bir kisiyi örmüyor muydular?” Meyvesi hiç bu kadar içe dönük ve yineleyici olmamisti: Patates soyulmadiginda bilinçsizdi henüz. Kendisinin tanimladigi kavramda yasayan, ilk elden felsefî, psikolojik, dilsel, biçimsel ve edebî elestirisini kendisi veren ve okuyucuyu tanik tutan bir hikâye. Ikna olmaniz imkânsiz mektup yazmayi bilmiyorsaniz.