Mutluluğa Bir Bilet Lütfen

*Büyük bir soykirim ve sürgün basladi. Bu mücadelede cepheden cepheye kosan iki kardes büyük bir kahramanlik örnegi sergiliyorlardi. Coskun’la agabeyi Fatih bir bölük askerle gündüzleri gizlenip geceleri yol alarak cepheye silah ve mühimmat götürüyorlardi. O kadar dikkatli olmalarina ragmen bir bölük düsman askerine yakalandilar.           *Toplum kadindan sürekli bir seyler bekliyordu. En basta hizmette kusur olmamaliydi. Her yüklenen göreve canla basla kosmaliydi. Saygida sevgide kusur olmamaliydi. Toplumun tüm beklentilerine kosulsuz katlanmaliydi kadin. Toplumun buna hakki varmis gibi bir beklentisi vardi. Kadin da bu beklentileri göreviymis gibi kabullenirdi. Kendisine aci gelse de bunu bir aliskanlik haline getirir yapar mutlu olurdu. Onun ne yapip ne yapmayacagina büyükler karar verirdi.           * Ailecek hiç tatil yapamamistik. O yil Erdek’te bir tatil yapalim diye yola çiktik. Bursa’daki kizima ugrayip o gece onlarda hasret giderdik epeyce hos sohbetten sonra yattik. 17 Agustos 1999 gecesiydi. Saat 03.02 gösteriyordu. Büyük bir sarsintiyla uyandik, yanimizdaki dolaptan bardaklar, tabaklar yerlere firliyordu. Küçük ogluma sarildim:             -Korkma sakin deprem oluyor simdi geçer, dedim. Depremin merkezi Gemlik ve Yalova idi. 43 saniye süren bu deprem tam bir felaketti. O gördügüm, yasadigim acilarin izleri yüregimden hiç silinmedi.