Nereye Gidersem Gökyüzü Benimdir

Ben hayati, yasamak için degil, matem içinde sonsuz bekleyise göre düzenlenmis Acem ülkesinde nafile zamanlar bekledim... Severek ve ümit ederek... Bize çok benzeyen, bir uçtan digerine savrulan kültürleri içinde hiç yabancilik çekmedim. Bize hiç benzemeyen toplumsal bezginliklerine yabanci kaldim. Büyük bir cosku ile gittigim ülkeden derin bir hayal kirikligi ile ayrildim. Kolayca halledilebilecek, insana dair nice sorunun Kafdagi’nin arkasina gömülmesini, sosyal özgürlüklerin bes para degeri olmamasini hüzünle izledim.” Okudugunuz bu kitap kimseyi öfkelendirmek için yazilmadi. Kendi çaresizlikleri ile yola çikmis genç bir insani yardim görevlisinin, görev yaptigi ülkenin çaresizlikleri ile bas etme hikâyesinin unutulmamasi için yazildi. Daha iyi yasamak için daha kötüsünü insa etmis olanlarin pismanliklarini hatirlamak için yazildi. Nereye giderse gökyüzünün sahibi olduguna inanan kederli sürgünleri anmak için yazildi. Ve Insanligin büyük macerasina kendi küçük tecrübesi ile eklendi.