Özgürleşme Makineleri

Deleuze'ün politik bir düsünür oldugunu reddetmek için en sik basvurulan strateji, onun Marx'la olan iliskisinin dissal bir iliski oldugunu öne sürmektir. Oysa bu derlemedeki bütün katkilar, bu iki düsünür arasindaki iliskiyi dogrudan onlari olusturan bir parça, bir egilim olarak ele alir. Böylece Marx, Deleuze'ün kavramsal makinesine ancak Anti-Ödipus'la dâhil olan bir eklenti olmaktan çikar; Deleuze'ün üretimin üretimine dayali yeni materyalizminin soybilimindeki bir dügüm haline gelir. Deleuze ise düsünceyi bir savas makinesine, kavrama müdahale eden bir çarpisma aygitina dönüstüren hareketi çoktan baslatmistir. Bu yüzden onun kapitalizm elestirisi, dogrudan militan praksisin imgesindeki bir dönüsüme açilir: bilinmeyenin yaratilisi için bilinenin muazzam yikimi. Marx ve Deleuze'ün parçalarindan özgürlesme makineleri toplamak böyle mümkün olur. Her ikisi için de üretimin oldugu yerde çatisma vardir.(Tanitim Bülteninden)