Pendname-i Attar Şerhi

Feridüddin Attâr’in basyapitlarindan biri olan Pendnâme’nin çok çesitli serhleri yapilmis, eser yeni idraklerle bulusa bulusa, biraz da onlarin gönül aynasindan geçerek günümüze kadar etkisinden hiçbir sey yitirmeden gelmistir. Pendnâme-i Attâr Serhi de, Osmanli gönül erlerinden Mehmed Murad Naksibendî’nin (1788-1848) yaptigi kapsamli serhlerden biri olup esere, kendisinden önce yapilan Ismail Hakki Bursevî serhinden örnekler de sik sik eslik ediyor ve yeni kesif alanlari açiyor. Bu yönüyle de Pendnâme- i Attâr Serhi ayni zamanda Attâr, Mehmed Murad ve Bursevî’nin bir araya geldigi büyük bir bulusma örnegi. Attâr’in gönlünde öz olarak dogan Pendnâme, serhedenlerin gönlünde yankilana yankilana çaglari asarak güncel hâle geliyor.
Pendnâme-i Attâr Serhi, bütün bir iç dünyamizi iyilestirici etkisiyle ilkbahar gibi yeniliyor, yaz gibi isitiyor, sonbahar gibi pismanliklarin ve özlemelerin hüznünü dalga dalga yayiyor ve kis gibi özelestiriyle kendimize getiriyor, dinginlestiriyor. Ve bütün bir hayati mevsim mevsim hakikate bagliyor. Insana hakikat karsisindaki konumunu yeniden gözden geçirmesinin yollarini gösteriyor. Eser, görselin cezbesine kapilmis, hizin rüzgârina tutulmus günümüz insanina daima hakki, hakikati söyleyen, ahlâkin sasmaz yolunu gösteren dost bir ses.
Erdemlerle hayatin pratiklerini birbirini yok saymadan mezceden Pendnâme-i Attâr Serhi, bir bilgenin yüksek tecrübelerini, zengin irfanini, islek zekâsinin inceliklerini günümüze tasiyor. Mütevaziliginde de essiz Mevlâna dememis miydi? “Attâr askin yedi sehrini gezdi, dolasti. Bizse henüz bir sokagin dönemecindeyiz.” Bu yönüyle Pendnâme-i Attâr Serhi, ayni zamanda bir ask ögretisi serhi.