Prizma ve Sarkaç Bilimde En Güzel On Deney

Is basindaki bilimciler, laboratuvarda yapilan deneylerin nasil zahmetli bir mesai anlamina geldigini bilirler. Bilimciler zamanlarinin çogunu ayar yapmakla, tasarlamakla, pürüzleri gidermekle, siradan sorunlari çözmekle, para ve destek bulmak için rica minnet etmekle geçer. Bilim, çogunlukla, yapabildiklerimizin ya da bildiklerimizin üstüne yavas yavas eklemeler yapmaktan ibarettir. Fakat ara sira, öngörülemez biçimde ama kaçinilmaz olarak öyle bir hadise gerçeklesir ki, yeni bir içgörü billurlasir ya da dünyayi algilama biçimimiz yeni bir hal alir. Bizi kafa karisikliginin hükmettigi durumdan çekip çikarir, ilave bir soruya yer birakmaksizin, dogrudan, neyin önemli oldugunu gösterir ve dogayla ilgili fikirlerimizi dönüstürür. Bilimciler bu gibi anlara “güzel” deme egilimindedir.
Bir deneyin güzelligi unsurlarini nasil dile getirdiginde saklidir. Eger güzel bir deney birtakim sorular doguruyorsa, bu sorular deneyin kendisinden ziyade dünyayla ilgilidir.
Elinizdeki kitabi, özel bir galeri sayabilirsiniz. Bu galeride, her biri özgün tasarima, ayri malzemelere ve benzersiz cazibeye sahip, nadir bulunan güzellikte parçalar var. Bu deneyler zaman sirasina göre dizildi. Bu yaklasim, bilimin neredeyse 2500 yillik yolculugunun enginligine dair güçlü bir his uyandiriyor. Bu liste bizi, dünyanin temel nitelikleri hakkinda kaba tahminler elde etmenin bilimin acil meseleleri oldugu bir devirden alip, bilimcilerin atomun ve bilesen parçaciklarinin özelliklerine dair hassas ölçümler yapmaya basladigi bir çaga götürüyor. Günes saati ve egik düzlemler gibi ev yapimi basit aletlerin devrinden, ileri aygitlarin kullanildigi bir devre götürüyor. Bilimcilerin genellikle tek baslarina çalistigi bir devirden, çogunlukla yüzlerce kisiden olusan ekiplerle çalistiklari günümüze getiriyor. Alanin en ilginç simalarindan bazilarinin kisiliklerine ve yaratici düsünce tarzlarina göz atmamizi sagliyor