Rubaiyyat-ı Oğuz

Rubaî, Klâsik Türk Edebiyati nazim biçimlerinden biridir ve edebiyatimiza Iran Edebiyati’ndan geçmistir. Klâsik rubaî 24 degisik aruz kalibiyla yazilir. Ömer Hayyam’in ve Mevlânâ’nin rubaîleri ünlüdür. Türkçede ise Azmizâde Haletî, Yahya Kemâl ve Ârif Nihat Asya bu tarzin büyük sairleridir. Yeni Türk Edebiyati döneminde aruzla oldugu gibi hece ölçüsü ve serbest vezinle yazilmis rubaîler de bulunmaktadir. Tuyug gibi tek dörtlükten ibaret olan bu nazim biçimine, 2000’e yakin rubaî yazmis olan Ârif Nihat Asya bazi yenilikler getirmistir. Rubaîler, hemen her konuda olabilmekle beraber genellikle dînî, tasavvufî, felsefî ve hikemî temalarda yazilan siirlerdir. Rubaî, bir bakima deryâyi damlaya sigdirmak çabasidir.Bekir Oguzbasaran rubaîlerini hece vezni ile kaleme alan sairlerimizdendir. Sairin son yillarda yazdigi rubaîlerden bir bölümünü demetleyen Rubaiyyât-i Oguz, yasadigimiz zamana tutulmus minyatür aynalar olmak iddiasindadir. Gelenekle günümüz arasinda baglar, köprüler kurmaya çalisan ve gelecege yönelen bu siirlerin begenilecegini umuyoruz.