Şaman ve Türk Dünyası

Dogum-evlilik-ölüm, sosyal yasam, nevruz, hidrellez, yagmur dualari, türbeler, kümbetler, sihir, fal, adak, bez baglama, mum yakma, mevlit, sayilarin-renklerin-taslarin tilsimi, hayvanlarin-bitkilerin kutsalligi, günese aya dua edilmesi, kursun dökmek, nazar boncugu, bayramlari, dualar, beddualar, ilaçlar, Hizir-Ilyas, Noel Baba gibi olgu ve kavramlari; herkesin bilinçli veya bilinçsiz yasamaina kolektif bilinç ya da toplumsal hafiza olarak yerlesmistir. Dolayisiyla da, tüm bunlar bugün; örf, adet, gelenej ve göreneklerde, anlatilarda, ritüellerde biçim bulmuslar ve sosyal yasamin tam ortasinda yüzyillardir insanlarin beklentilerinin, dileklerinin, aliskanliklarinin, yasam biçimlerinin bir araci olmuslardir. Saman ve Samanizm, bir inançtan çok bir yasam biçimi ya da bir dünya görüsü olarak algilanmis ve farkli cografyalarda, ayni temel noktada birlesmesine ragmen, kültürlere göre harmanlanmis, biçimlenmis ve geçmisin izlerini tasiyarak günümüze kadar varligini korumustur.Ali Faik DemirNebahat Akgün Çomak