Sanatçı Eleştirmen, Yalancı, Katil Estetik ve Etik Üzerine

Oscar Wilde modernist edebiyatin Baudelaire ve Mallarmé gibi öncüleriyle birlikte anilir. Ama o yalnizca edebiyatiyla degil, sanat ve edebiyat üzerine elestirileriyle de 20. yüzyil avangardi üzerinde etkili olur. Ayrica, onun en önde gelen eseri kuskusuz hayatidir. Zaten dehasini hayatina kattigini, eserlerine ise sadece yetenegini koydugunu söyler. Bu derlemedeki yazilarinda, Oscar Wilde’in modernist sanat ve edebiyat düsüncesi kadar, çevresine meydan okuyan hayatini da izleriz. Kitabin ilk yazisi “Sanatçi Olarak Elestirmen”de Wilde, bir sanat eserini yorumlamanin onu üretmekten daha yaratici bir etkinlik sayilmasi gerektigini ve elestirmenin en yetkin sanatçi oldugunu ileri sürer. “Kalem ve Zehir”de sanatin ve sanatçinin her türlü ahlakî yargidan bagimsiz oldugunu, “Yalanin Gözden Düsüsü”nde ise sanatin dogayi ve hayati degil, hayatin ve doganin sanati taklit ettigini savunur; ona göre gerçeklige baglilik ilkesi sanati adeta zehirler. Kitaptaki son metni “Sosyalizm ve Insan Ruhu”nda da Wilde, insanligin digerkâmlik ve hayirseverlik gibi erdem kisvesine bürünmüs iki sikici yükten sosyalizm sayesinde kurtulabilecegini iddia eder.