Sanki Viran Ankara

Ankara’nin, Türkiye’de modern kentlesmenin vitrini olarak tanzim edilmesinin üzerinden on yillar geçti. Vitrin eskidi, kiyafetler epridi, dekor yiprandi, mankenlerin kolu bacagi koptu. Funda Senol Cantek’in derlemesi, Ankara’nin heyecanli modernlesme tarihi içinde ’düskünlesmesi’ hakkinda bir kitap. Bu sürecin, belirli mahallelerde, mekânlarda kendine mahsus çehrelere bürünen degisik tarihsel ugraklari ve görünümleri hakkinda...
19. yüzyil Ankara’sinda mahalleler ve gündelik yasam (Zeliha Etöz)... 1957 sel felâketzedelerinin Mamak’tan Yenimahalle’ye uzanan hayat çizgileri (Funda Senol Cantek)... “1980’ler sonrasi Ankara’da kentli olmak ne demektir?“ sorusu pesinde Ankara ve modernlesme (Belkis Ayhan Tarhan)... Erken Cumhuriyet Ankara’sinda modernlesmenin gerilimlerinin kadinlar ve kiliklari üzerinden bir okumasi (Elif Ekin Aksit)... Kabadayilarin ve futbolun mahallesi: Hacettepe (Levent Cantek)... “Bozkirdaki cennet“: Gençlik Parki (Burcu Yilmaz)... ve Melih Gökçek döneminin, bir toplu konuta indirgenen Ankara’si (Gürsel Korat)...
Meraklisi için not: Kitabin adi, Sensiz Ankara isimli sarkidan:
Günüm kara, gecem zindan / Sen gideli sanki viran, / Sevgilim, sensiz Ankara. /
Gözyasimi kurutmuyor / Efkârimi dagitmiyor / Artik beni avutmuyor / Sevgilim, sensiz Ankara.
Söz: Mehmet Erbulan, Beste: Necdet Tokatlioglu
(Tanitim Bülteninden)