Şaşortkovan Söylenceleri

Ömer Turan’in son siir kitabi Sasortkovan Söylenceleri’ndeki siirler, yüzünü çiçeklere, daglara, Karadeniz’in essiz dogasina dönmüs; bir anlamda dogadan dile gelmis, düsünen siirler... “Dogu Karadeniz’in hirçin dogasinin naif habercisi; sasortkovan çiçegi... Kovmak sert hatta zorlayici bir kelime olsa da bu güzel yayla çiçeginin adi olarak karsimiza çiktiginda, doganin insani korumak amaçli gönderdigi bir ulak görevini üstlenmektedir...“ benim büyüdügüm kentte kadinlar gümbürdeyen ormandi serhatti irgat türküsüydü rahvandi atlilar da gitti güzelim cuarani yakabilirsin...