Satranç

Stefan Zweig’in intihar etmeden kisa süre önce kaleme aldigi Satranç zulüm, saplanti, aklin gücü ve bu gücün yaratacagi kötülükleri ele alan ve yayimlandigindan beri bütün dünyada büyük yanki uyandirmis bir klasik. Satranç tahtasinin siyahi ve beyazi gibi iki kutbun –iyiyle kötünün, kibarla kabanin, insanla makinenin, akilla deliligin, cehaletle bilginin, açgözlülükle tamahkarligin– arasinda, kendi içimizde bitmeyen bir satranç maçina devam eden bizim hikayemiz...New York’tan Buenos Aires’e giden bir gemide yolcular arasinda Dünya Satranç Sampiyonu Mirko Czentovic de bulunmaktadir. Kaba, vurdumduymaz, cahil, açgözlü bir insan olsa da Czentovic tam bir satranç dehasidir. Gemidekiler kendisiyle maç yapmak isterler. Genç satranççi bu isteklerini geri çevirmez ve üst üste galip gelir, ta ki bir maç sirasinda agirbasli, çekingen bir yabanci ortaya çikip oyuna müdahale edinceye kadar. Bu yabanci uzun zamandir satranç tahtasina elini sürmedigini söylese de verdigi taktikler sayesinde maç berabere biter.Akif Kaynar’in karakterlerin iç dünyasini yansitan, öykünün önemli noktalarini canlandiran resimleri de Zweig’in bu ölümsüz klasigini bambaska bir boyuta tasiyor.