Sevgisayar

Ipek, annesiyle babasinin dogum günü armagani olan dürbünüyle kardesi Gökhan’a bakiyordu. Dürbün, Gökhan’in küçük yüzünü iyice yakinlastiriyor, garip biçimde çarpitiyor, agzini, gözlerini birbirine karistiriyordu. Ipek güldü. Gökhan sabirsiz: Abla, bana da göster, dedi. Peki. Dikkatli ol ama sakin dürbünü düsürme. Iki kardes, dürbünle, bahçedeki agaçlari, yoldan geçen insanlari, odadaki kitapligi, masa basinda çalisan anneleriyle babalarini izlediler uzun süre... (Kitabin Içinden)