Sevmek Diye Bir Şey

"Ilkgençliktik. Gülsefa Hanim'in eviydik. Kâmil Bey'dik; Bahriya?'nim'in nikâhiydik. Kalede bakla çaliyorduk, kus vurup ateste sicak sicak yiyorduk. Ellerimiz çalisiyordu: Ellerin birileri, igne deliginden geçilmiyordu. Öbürüsü eller, kati ellerdi. Ekmegi tuttugu gibi, ortasindan tam, ayiriveriyordu. Birbirini oksuyor, sevip sevip birakiyordu. Bir ögrenci bir tam, iki biletle Karsiyaka?'ya kaçiyordu. Aksami ediyor, bir ögrenci bir tam, iki biletle geri dönüyordu. Yüreklilik, bahadirlik o ellerin kisilerine vergiydi. Agiz agizdi, göz gözdü, oksamak oksamakti. Sözden söze geçilmezdi, konusulmazdi. Konu, evdi. Asti, kalayli tencerelerdi, bakir ayli konukluk cezveydi. Kâmil Bey kadar olmak, Bahriya?'nim gibi etmek, korkmadan çekmek vardi. Biz ikimiz, o çaglar asktik."