Siyaset Felsefesi Tarihi Platon'dan Zizek'e

Zihinlerimizi, çagimizin neredeyse ortak hissiyati olarak nitelenebilecek çözümsüzlük hissinin yarattigi umutsuzluktan kurtaracak tek sey, kuskusuz ki siyaset felsefesinin, siyasetin neligine iliskin tanimlamalarina dönüp bir kez daha bakmak, siyasal eylemlerimiz ve eylemlerimizin ilkeleri üzerine bir kez daha düsünmek olacaktir. Siyaset felsefesi tarihine iliskin elinizdeki kitapta ortaya konulmaya çalisilan bu türden bir düsünme, iki temel faydayi beraberinde getiriyor: Güncel siyasetin degisim rüzgârinin yönünü tespit etmek için güne damgasini vuran siyaset anlayislarinin sorunlarini tarihsel kaynaklarindan takip ederek kesfetmek; bugün unutulan “iyi yasam”-siyaset iliskisini yeniden hatirlatarak, siyasal varolusun anlam ve degerine iliskin özsel bir sorgulamayi gerçeklestirmek. Tarihsel ve siyasal analizi ortak bir potada eritmeyi hedefleyen bu türden bir düsünmenin ayirt edici özelligi, gelecege iliskin içkin ütopik bir bakisi içinde barindirmasidir. Içkindir çünkü gelecekle kurulmaya çalisilan iliski geçmise perde çekilerek gerçeklestirilen gelecege saf bir yönelme degildir; aksine geçmisten dolanan bir tarih bilinciyle yapilan –yani bir anlamda gelenekleri bütünüyle atlamayan– ama geçmisin tozlu raflarina da saplanip kalmayan – dolayisiyla nostaljik yönelimlere basvurmayan– bir yolculugu andirir. Yolculugun temel amaci son'lu bir tarih algisini sorgulayarak geçmisi ve gelecegi simdi'de birlestirebilmek, bu yolla simdi'de alternatif olani açiga çikarabilmektir.Walter Benjamin'in konuya iliskin vurgusu bu asamada hatirlanabilir: “(...) hiçbir olgu, bir neden oldugu için zorunlu olarak tarihsel olgu niteligini kazanmaz. Bu niteligi olup bitisinin ardindan, belki binlerce yil sonra ortaya çikan kosullar araciligiyla kazanir. Bunu çikis noktasi yapan her tarihçi, olaylar dizisini bir tespih gibi parmaklarinin arasindan kaydirmaktan vazgeçer. Kendi çaginin geçmisteki son derece belirli bir çagla paylastigi konumu kavrar.” Siyaset Felsefesi Tarihi (Platon'dan Zizek'e), tipki Janus gibi hem geçmise hem de gelecege bakarak çagimizin konumunu daha iyi anlamamizi olanakli kilmakla kalmiyor, ayni zamanda siyasete dair umut duyabilmemiz için tarihte varolan olanaklari da gözler önüne seriyor.