Son Pars

Toros daglarinda yöre halkinin ugursuz saydigi, bu yüzden kimselerin gitmedigi bir kanyon ve burasini yurt edinmis, türünün son örnegi, yasaminin son demlerini süren bir pars. Bir gün baslarinda Ali Hoca ve bir grup üniversite ögrencisi bu kanyonu kesfe gelir. Bir yanda, yasamini Anadolu’nun son kalan parslarini bulmaya adamis, ayni zamanda aktif bir çevre savasçisi ve gerçek bir bilim insani olan Ali Hoca. Bir yanda da en büyük düsmani insanoglu ile son bir mücadele yaparak, bitmekte olan yasamina görkemli bir veda etmeyi düsünen, bu daglarin gerçek efendisi olan bir pars. Biri daglarin birisi sehirlerin iki yalniz varligi bu kanyonda bir araya gelerek ortak bir kaderi paylasirlar. Arka planda son yillarda giderek derinlesen ekolojik tahribati ve sosyal sorunlariyla bir Türkiye manzarasi. Anadolu’nun hoyratça yok edilen dogasina bir agit ve ekolojik bir manifesto. Doganin sessiz çigligina duyarsiz kalmayanlar için.. “... Ali Hoca ve Pars göz göze geldiler. Parsin gözleri, ay isiginda mücevher gibi parliyordu. Birbirlerinin düsüncelerini okuyorlardi sanki. Bir an kendisi Pars; Pars da Ali Hoca olmus gibiydi. Parsin ne yapmak istedigini anladi. Bu hayvan, kendisini öldürtmek istiyordu ve bunun için de kendisini seçmisti.“(Tanitim Bülteninden)