Sonbahar Gülleri

Askin dehayi ya da gençligi geri getirmeyecegini kim iddia edebilir! 1949 yilinda, tek basina bir Güney Amerika seyahatine çikan André Maurois, bu seyahatte tanistigi ve eserlerini Ispanyolca’ya çeviren genç ve güzel María de los Dolores Checa Garçía y Rivera’ya âsik olur. Yirmi gün süren bu iliskinin ardindan Fransa’ya genç bir adam olarak dönen Maurois, “Marita” adini verdigi bu kadina elli dört mektup ve on bir siir yazar. Bu mektup ve siirler daha sonra karisinin istegine uyularak yayimlanir. Maurois her ne kadar SONBAHAR GÜLLERI’nin girisinde “Bu roman bir romandir; bu sahislar da sahislardir. Bunda ölü veya diri, gerçek yaratiklar bulup çikarmaya çalisan kisi, bir romanin ne oldugunu, sahislarin da neler olduklarini bilmedigini ispat etmis olur,” dese de insan, romanin bas kisisi yazar Guillaume Fontane’in hikayesinde André Maurois’yi aramadan edemiyor. Iklimler, Yasama Sanati ve Patronlar gibi hem Türkiye’de hem de dünyada severek okunmus eserlerin yazari André Maurois’nin son romani Sonbahar Gülleri, ömrünün sonbaharini yasayan ünlü bir yazarin, kendisini tepeden tirnaga dönüstüren “yasak askini” anlatiyor.