Sonsuzluk ve Bir Günlük

Altin Palmiye Ödüllü Sonsuzluk ve Bir Gün’ün bir fikirden bir filme dönüstügü süreçte, ortak senarist Petros Markaris’in Theo Angelopulos’la aylar süren mesaileri sirasinda kaleme aldigi bu günlük, alaninda esine ender rastlanan bir basucu kitabidir. Zira senaryonun ve Angelopulos sinemasinin referanslarindan dramaturjik tartismalara, sahnelerin nasil sekillendiginden siralanmasina, set asamasindan post-prodüksiyona zengin içerigiyle sadece Angelopulos’un sadik izleyicileri ve epik hikâye tutkunlari için degil tüm sinemacilar ve sinefiller için bir filmin yaratim sürecine dair derinlikli bir bakis arz etmektedir. Filmin senaryosunun asama asama nasil gelistiginin tanigi olan bu metni, Theo Angelopulos’un özgün ve Petros Markaris’in Türkçe baski için özel olarak kaleme aldigi Önsöz’ler, çekim süreci ve sonrasina dair çalisma ve set programlari, sahne-çekim listesi ve set fotograflari ekleriyle okuyucuya sunuyoruz. Elinizdeki günlük daimi bir anlasmazligin ürünüdür. Yeni bir senaryoya baslarken, her defasinda Angelopulos bana “Hatirlar misin, önceki senaryoda da böyle çalismistik” derdi, ben de “Yanlisin var” diye cevap verirdim; “Öyle çalismamistik, baska türlü çalismistik.”Cevabi her seferinde ayniydi: “Yaslandikça unutmaya basliyorsun!”“Sen benden büyüksün. Asil sen unutuyorsun.” Her yeni ise koyulurken bu diyalog tekrarlanirdi. Sonsuzluk ve Bir Gün’ün senaryosunu konusmak için bulustugumuzda ona “Bak, artik tartismalarimiza bir son verecegim. Ilerde kafadan sallamaman için bu sefer günlük tutacagim” dedim.Bana cevap vermedi, ama belli ki fikir hosuna gitmisti, çünkü her mesaimizin ardindan “Günlüge yazmayi unutma!” diyordu. “Yahu bu benim fikrimdi. Simdi bana akil verme” diye isyan ediyordum sürekli.Iste elinizde tuttugunuz bu günlügün hikâyesi bundan ibarettir demek isterdim. Ama bu kadar degil; bu günlük, ayni kusaga mensup, ayni siyasi görüslere ancak tamamiyla farkli karakter yapilarina sahip iki insanin 40 yillik dostlugunun ve iliskisinin tasviridir.Petros Markaris