Tasavvuf Terimleri Sözlüğü

Istilahlar, bilginin öznellikten nesnellige geçis sürecinde belirleyici rol oynar. Bu itibarla istilahlar bilgiyi tanimlar, ona çerçeve kazandirir, öteki bilgilerle iliskisini kurarak baskalarinca da takip ve tahlil edilebilir hale gelmesini saglarlar. Bilimde istilahlarin gelismesinin bir neticesi de dilde kelimelerin anlamlari üzerinde ikili bir yapinin meydana gelmesidir: sözlük anlamlar ve istilahî anlamlar! Her iki anlam arasindaki fark, günlük dilin imkanlarini zorlayarak -bazen tahrif de ederek- yeni ve üst anlamlar kullanan bir ‘müntesipler sinifi’ ile günlük dili kullanan ‘siradan insanlar’ sinifi seklinde ayrismaya yol açar. Bu durumda istilahlar bilgiyi ortaya çikartan yöntemin ve ‘ehli’nin otoritesinin pekistirilmesini saglar. Ibnü’l Arabî öncesi tasavvufunun en önemli istilahçilarindan Kuseyri’nin ifadesiyle istilahlar ‘ehil olmayanlardan bilgiyi’ sakinma görevini üstlenir. Ibnü’l-Arabi’nin Fütühat-i Mekkiyye’si pek çok hususiyetinin yaninda Islam düsüncesinin en önemli istilah kitaplarindan birisidir. Bu kitap Fütûhât-i Mekkiyye’nin 9. cildinde ki 199-269. bölümlerde bulunan tasavvuf istilahlarina tahsis edilmis kismin müstakil basimidir. Burada Ibnü’l Arabi ahlaki içerikle yorumlanan tasavvuf istilahlarini metafizik bir zeminde ele alarak tasavvuf dilini yeniden insa etmektedir.