Taşra Hayatından Manzaralar

J.M. Coetzee, kazandigi Booker Ödüllerini almaya bile gitmeyecek kadar içine kapali bir yazar. Rian Malan onu söyle anlatiyor: “Coetzee bir kesis gibi disiplinli ve ölçülü yasar. Içki ve sigara içmez, et yemez. Formunu korumak için bisikletle kilometrelerce yol yapar. Her sabah en az bir saatini çalisma masasinin basinda geçirir.” Yine baska bir meslektasi, Coetzee’yle çalistigi 10 yil içinde onun sadece bir kez güldügünü görmüs. Birkaç kez Coetzee’nin de bulundugu yemek davetlerine katilan bir tanidigi ise davet boyunca agzindan tek sözcük çikmadigini belirtiyor.Kendisini böyle gizleyen bir yazarin yasamöyküsünü yazmasi, sasirtici gelebilir. Ne var ki Coetzee bu kitabiyla, yasamdaki olaylarin “geçmis” gerçegiyle “bugün” animsanan bölümü arasindaki gerilime sikisan alisilagelmis otobiyografi gelenegine sirt çeviriyor. Yasamini kati bir gerçekçilikle aktarirken kendisi hakkinda pek çok seyi anlatiyor, ama ne kadarinin gerçek ne kadarinin kurgu oldugu belli degil. Kitabin Çocukluk ve Gençlik bölümleri, birinci degil üçüncü sahis agzindan aktarilarak kurguya daha da yaklasiyor. Buna karsilik Yaz Mevsimi bölümü, yazari iyice dislayarak biyografisini yasaminda yer tutmus bes kisiyle yapilan röportajlar seklinde sunuyor.Sonuçta Tasra Hayatindan Manzaralar, otobiyografi degil, “otobiyografik roman” ya da “kurgulanmis biyografi” olarak tanimlaniyor.