Tufandı Koptu

Her sevindiğimde kırılan dişlerimle ne yapacağımı bilemedim
Üç insan bir yere geldiklerinde sadece benim talihsizliğimi konuşur oldu
Herkes bana acıdıkça hayatta tutunacak bir şeylerinin olduğunu anladı
Hayatım üzerine ihtimaller, yargılar, suçlamalar
Ve vicdan temizlikleri yapıldı

Aslında kendimi bu meydana her seferinde neden atıyordum bilemedim
Saflığımdan bütün saflar da faydalanmayı bildi
Etimden kanımdan kemik ve iliklerimden beslenen kurtlar

Bitti. Buraya kadarmış. Ateş almayan silahımla bekliyorum
Son lokmaları da çiğneyip yutsun diye akbabalar
Bekleyişim, ömür süren bir tufandı, koptu