Türk Düşünce Dünyasında Yol İzleri

Elinizdeki kitap, sosyal bilimsel düsünüs ve özellikle sosyoloji düsüncesine yogunlasiyor. Bir derdi ve davasi olan, yol açici düsünce insanlarinin, Hilmi Ziya Ülken, Mümtaz Turhan, Mübeccel Kiray, Cemil Meriç, Niyazi Berkes, Muzaffer Serif, Behice Boran, Pertev Naili Boratav’in eserlerinin özünde sakli olana iliskin tespitlerde bulunuyor. Cumhuriyetin kurulus evresi ile “güncellik“ (yani arefesi ve sonrasiyla 1980!) arasinda kalan dönemlerin, özellikle de 1940’larin kültür ve düsünce ortamiyla ilgili önemli yorumlari var Kayali’nin. Ünlü “Dil-Tarihli hocalari“ ve onlarin tasfiyesini, “zamanin ruhu“ hakkinda fikir verici bir vaka olarak ele aliyor. 1940’lar ve 1960’larin düsünsel ortamiyla ilgili bu belirlemelerin fonunda, Tanzimat ve Mesrutiyet fikriyatini da görüyoruz. “Ülkenin düsünsel topografyasi çikarilmadan geçmisin kültür mirasi nesnel bir biçimde düsünülmeyip hamaset üslubuyla benimsenir ya da inkilapçi bir züppelikle reddedilirse hiçbir yere varilmaz...“ Bu düsturun ince isçisi Kurtulus Kayali, unutulan tartismalarin, kadri bilinmeyen ya da “dogru anlasilmayan“ düsünürlerin izini sürüyor. Türk düsünce hayatindaki süreklilikleri kavramak, dönemsel zihniyet farkliliklarini yerli yerine koymak, problemleri baglamina oturtmak için vazgeçilmez bir yol, bu. “Türk düsünce tarihinin yakin geçmisine, yakin geçmisinin de basit kavgasinin taraflarina degil, sorunun vazedilis biçimini elestiren düsün adamlarina yönelmek...“ Kurtulus Kayali, bu yönelisin verimli örneklerini veriyor. (Arka Kapak)