Türk Romanında Postmodernist Açılımlar

“Geçmisinde çok uzun yillar yalnizca ’gerçekçi’ olmus, romantizmi neredeyse hiç yasamamis Türk romani, modernist/postmodernist biçimcilik ilk kez ’romantizm’le tanismaktadir ve bu bana göre estetik düzlemde gerçeklesen bir devrimdir ve her devrim gibi de heyecan vericidir.“ Yildiz Ecevit, 20. yüzyil avangardist roman esteginin genel bir tasvirini yaptiktan, bu estetigin üstkurmaca, metinlerarasilik, çogulculuk gibi temel özelliklerini irdeledikten sonra, postmodern edebiyatin Türkiye’deki yayilimini inceliyor. Modern Türkçe edebiyatin dört önemli metnini, postmodern edebiyat kuraminin olanaklariyla çözümlüyor: Oguz Atay’in Tehlikeli Oyunlar’i... Orhan Pamuk’un Benim Adim Kirmizi’si... Hasan Ali Toptas’in Bin Hüzünlü Haz’zi... Metin Kaçan’in Findik Sekiz’i... Belki yazarlarinin bile aklindan geçirmedigi metinlerarasi iliskiler, oyunlar kurgulayarak, elestirmen-okur inisyatifinin hakkini veriyor. Modern-sonrasi Türkçe edebiyatin analizi açisindan önemli bir kaynak olan Türk Romaninda Postmodernist Açilimlar, “özgür konumunun büyüsüne kapilmis okur tutumu“ açisindan da zenginlestirici bir deneyimi yansitiyor. (Arka Kapak)