Türkiye İşçi Partisi'ne Aşık Oldum

“Gülerek çantamdan bildirileri çikartip arkadaslara dagittim. ‘Yoluna canimi koydugum TIP’e âsik oldum. Onun için köy köy dolasiyorum. Karimi, çocuklarimi birakmis sabah aksam adam bulmak için çirpiniyorum. Buna ask denmez de ne denir? Beni bir gün bu yolda öldürürler bunu böyle bilin.’ Seyfettin Çavus: ‘Senin dinin, Allah’in var mi? Biz de bu adam kudurmus mu da âsik oldugunu anlatiyor, diye kafamiz allak bullak oldu. Kendini biraz frenle, bu kadar kaptirma,’ diye çikisti.”Hamdi Dogan diye kimse bilmez onu. Hamdos diye bilinir. 1965 seçimlerinden önce Türkiye Isçi Partisi adina yaptigi radyokonusmasinda takdim edildigi gibi: “Gaziantep’in Çapali köyünden Azap Ali’nin oglu Hamdos…”Kitabi semalara sigmayan bir hikâyesi var Hamdos’un. Sosyalist bir aganin tesirine kapiliyor, sonra Türkiye Isçi Partisi’nin militaniolarak kendini politik mücadeleye adiyor. 1970’lerde Sosyalist Devrim Partisi’nde sürdürüyor bu ugrasi; 12 Eylül 1980’den sonra da elden geldigince, her zeminde, -arada ÖDP’ye de ugrayarak- devam ediyor. Hamdos’un hikâyesi, sadece “resmî” politika sahasinda degil hayatin her alaninda fakir fukaranin derdini kovalayan, bu arada güler yüzü hiç düsmeyen, sosyalizme askla baglanmis bir fedainin hikâyesi. Dava adamiyla gönül adaminin sahsinda birlestigi bir isimsiz kahraman... Hamdos, bu kitapta hikâyesini tamamen kendi tecrübesinin içinden, kendi lisaniyla anlatiyor. Türkiye’de sol/sosyalist hareketin toplumsal tarihine olaganüstü canli bir isik tutan bir yasam hikâyesi…