Üç

yice emin oldum ki ben, yazarken mutlu olduğum
için yazıyorum. Sadece yazarken de değil, yazmaya
dair her çabamda mutlu oluyorum. Örneğin ne
yazacağımı, nasıl yazacağımı düşünmek, metne dair
problemlerin çözümüne kafa yormak, karakterleri bir
torbaya doldurulmuş oyuncaklar gibi zihnime
doldurup onlarla yürümek, yürürken onlarla
konuşmak...
Eyüp Aygün Tayşir, Üç’te, anlatıda farklı türleri
denemekten, yazmaktan haz duyan, meraklı, hevesli
bir yazarın temalar ve üsluplar arasında gezinen,
tuhaf ve şaşırtıcı edebi serüvenini anlatıyor…
Serüvenin başlangıç öykülerinde tekinsizlik teması
çatısı altında, bastırılanın geri gelişi, tanıdık olanın
ürkütücü bir biçim alması işleniyor. İkinci grupta
psikolojik bilim kurgunun sınırlarında dolaşılırken,
geleceğin teknolojileri ile insan aklının geldiği
noktanın sarsıcılığı gözler önüne seriliyor. En
nihayetinde, geçmişe bir yolculuk yapılarak
edebiyatın ustalarına saygı duruşunda bulunuluyor.