Uğur Olsun! Bir Devrimcinin Öyküsü

Ugur Mumcu, gencecik bir gazeteciyken laik cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’le ve Türk Devrimiyle hesaplasma günlerinin yaklastigini görmüstü. Hak ve özgürlükleri budayan hukuksuzluklari, yolsuzluklari belgeliyordu. Baskiya, yasaklara, ülkenin sol damarini kurutacak, yurttaslarin dinsel ve irksal farkliliklarini kasiyacak hukuk disi uygulamalara yüksek sesle tepki veriyordu. Tutuklanmis, yasamini tehlikeye atarak terörsüz özgürlük için savasim vermisti. Pek çogumuz dün yasananlari bellegimize gömdük. Atatürk’le ve Türk Devrimiyle nasil bilgisizce ve ahlaksizca hesaplasildigini belgeleriyle halka anlatan Ugur Mumcu’yu unutmadik. Bu yapit yalniz Ugur Mumcu’nun degil, onun dogdugu 1940’li yillardan acimasizca öldürüldügü 1993’e dek Türkiye’nin de yasamöyküsü sayilabilir. Toplumsal bellegin iktidar baskilariyla zayiflatildigi bir ülkede, özellikle gençlere olan borcumuzun binde birini bile ödememis sayiliriz; onlarin agir yara almis bir ülkeye dogmasinda payimiz var. Örgütlenmeyi karsidevrimcilere ögrettik, geri çekildik; cumhuriyetin degerlerine kimsenin dokunamayacagina inandik; usla, bilimle çelisen uygulamalara salt özgürlük penceresinden baktik; yanildik. Perde açildi; dincisi, irkçisiyla karsidevrim oyunculari sahnede… Karanlik bir sürece saplandigimiz günlerde Ugur Mumculari çok ariyoruz; ama umut tükenmez.Umut hep var; 2013 yazinda Gezi Direnisiyle ayaklanan gençler, belleklere çöreklenen tozu silip umudu ayaklandirdi. “Korkmadan öldük ey halkim, unutma bizi” diyen ve bombayla öldürülen Ugur Mumcu’nun, adalet ve demokrasi için canini veren bütün gençlerin, bütün aydinlarin “mezarlarinda bir gün güller” açacak! Umut hep var!