Uluslararası Örgütler Hukuku - Birleşmiş Milletler Sistemi

Çesitli itirazlara, elestirilere ve hatta yok sayma anlamina gelen uygulamalara ragmen BM'nin günümüz uluslararasi iliskiler/hukuk sisteminin temel yapisi olmaya devam ettigi söylenebilir. Kuskusuz bunda neredeyse tüm devletlerin üyesi olmasi ve egitimden sagliga, iklimden turizme varana kadar hemen hemen her konuda çalismalar yapan bilesenlere sahip olmasi önemli bir etken. Üstelik, klise ifadeyle "su meshur küresellesme dönemi", klasik egemenlik anlayisini dönüstürdügü gibi uluslararasi hukuku da adeta bir "iç hukuk" haline getiriyor ve bu sürecin belki de en önemli araçlarindan biri de Uzmanlik Örgütleri'yle birlikte bir bütün olusturan "BM sistemi". Öte yandan, BM'nin en çok dikkat çeken özelliginin ana organi olan Güvenlik Konseyi'ne "dünya barisini koruma ve kollama" görev ve yetkisinin verilmesi oldugu da açik. Üstelik bu yetkinin ancak Güvenlik Konseyi'nin bazi üyelerine "daha esit" statüsü verilmesiyle yerine getirilebileceginin öngörülmesi, ziyadesiyle tartismali olsa da, somut bir veri. Buysa bize "uluslararasi baris ve güvenligi koruma" kavraminin aslinda "savas olmamasi"ni degil "kurulmus statükonun korunmasi/bozulmamasi" durumunu ifade ettigini gösteriyor. Zaten örgüte dönem dönem kimi devletler tarafindan yapilan en önemli itiraz da bu. Ne var ki, itirazci devletlerin temel derdinin mevcut sistemin adaletsizligini gidermekten ziyade kendilerinin de "(yeni) statüko kuran" aktörler olarak taninmasi oldugu görülmekte. BM'yi herkesin her an isine gelebilecek "evladiyelik bir örgüt" olarak mesru kilan da büyük ölçüde bu durum olsa gerek. Zira "dünya barisi" gibi mesru bir hedefin ancak basta BM olmak üzere uluslararasi örgütler üzerinden saglanabilecegi görüsü bir yana, devletlerin BM'yi içinde uygun konum elde ederek digerlerine karsi kullanilacak çok islevsel bir ara yüz olarak gördügü anlasiliyor.(Tanitim Bülteninden)