Vathek

Vathek’in gotik edebiyat dahilinde degerlendirilmesini saglayan en önemli özelliklerinden biri, Aydinlanmaci umudun yerine gotik umutsuzlugu yerlestirmesidir. Kutsal (ve tabii ki yasak) bilginin pesine düsen, dünyevi gösterisinin temsili olan zevk saraylarinin tahtinda otururken o meshur Faustvari umudu tasiyan halife, arzusunun asiriligi sonucunda Tanri’nin en degerli armaganini yitirir: Umudu… Zaten, yazarin tasvir ettigi sekliyle Vathek’in vardigi yer, daha sonra birçok gotik edebiyat karakterinin de gidecegi, hatta gitmek için çok ugrasacagi bir yerdir. Cehennemin Sark salonunda Vathek tek basina beklemektedir. “Dogu romanslari konusunda bir uzman olan Beckford, atmosferi görülmemis bir hassasiyetle ele aliyor ve satafat düskünlügünü, ince bir kötülügü, medeni bir kallesligi etkili bir sekilde yansitiyor.” -H. P. Lovecraft “Beckford'in Yeralti Atesi sarayi, edebiyatin ilk korkunç cehennemidir. Hatirladigim kadariyla da Vathek'ten önce yazilmis hiçbir eserin ‘tekinsiz’ oldugu söylenemez.” -Jorge Luis Borges