Yaban Bağcı

romanimin kahramani ipekböcegi, kendi çevresine ördügü kozasinin içinde ölümü beklerken bir mucize oldu. Yüregindeki sonsuz sevgi, ona hava oldu, nefes almaya basladi. Dürüstlügü; su oldu kuruyup yok olmasini önledi. Adaleti yemek oldu; karnini doyurdu. Kozasinin içinde bunlarla beslendi, büyüdü gün geldi kozasina sigamaz oldu. Iste o zaman koza dayanamadi çatladi.Özgür oldu.Bu yüzyilda, bu çagda bu masallara kim inanir derseniz, hadi baslayin hemen okumaya...