Yarım

Geldin, burayı go¨rdu¨n. “Yazmalıyım,” dedin kendi kendine. Burada kaybolmamak, belleg?indekileri yitirmemek, sahip olduklarını sımsıkı tutarak onlara yeniden sahip olmak ic¸in yazmalıydın.

Cezaevinden farksız bir s¸ehir ve gardiyanlardan farksız bu¨rokratlar, yarım bırakılmıs¸ bir as¸k, yazılmakta olan bir roman, edebiyatın sularında yu¨zmeye c¸alıs¸an ku¨c¸u¨k o¨yku¨ler, genc¸lig?in sonu, bir tutuklu yazarın poetikasından yansıyanlar, yazma sorunları, has edebiyatın ardında su¨ru¨klenen hayatlar, kis¸ilik yarılmaları, arayıs¸lar, s¸izofreniye ac¸ılan kapılar...

Ethem Baran, Yarım’da, bir sınır s¸ehrinin uzaklıg?ında kaybolan bir yazarın, aradıg?ı roman kahramanıyla kars¸ılas¸masının s¸as¸ırtıcı hika^yesini anlatırken, okuru beklenmedik bir sona hazırlıyor.