Yaşlı Devrimci

2001 ekonomik krizinde insanlarimiz 2. Dünya Savasinda oldugundan daha çok yoksullasti. En acil vakalarda bile insanlar giderlerini ödeyemeyince hastanelere kabul edilmedi; kabul edilenler de giderleri ödeyinceye kadar tutuklu kaldilar; ölülerin cesetleri faturalar ödenmeden yakinlarina verilmedi.Siyasal iktidar ise, yalnizca rantiyeyi kurtarmayi amaçliyordu. Medya destegi ile bankalar magdur, faiz kutsal kilinmisti.. Iste bu zeminde, Cevdet Birincioglu hem kanunun yaklasimini, hem de kendi yasaminin ahlakî elestirisini yapiyor.Onun yasami; "Ne bir roman, ne de film konusu gibiydi. Ama iç dünyasinin ve düsüncelerinin fotografi çekilebilse, nasil bir firtina yasadigi görülebilirdi. Zaten her insanin hayatinin bir roman olduguna inanirdi. Romancilarin olaylari önde tutmalari; satranç oynayan insanlarin devinimsiz ve duragan bir konumda olduklarini düsünenlerin yanilgisi gibidir. Oysaki satranç oyunculari çok kere, yüz metre kosan atlet kadar enerji tüketir, maraton kosucusunun finalde duydugu bitkinligi duyar ve bazen de kösede sikistirilmis, yumruk yagmuru altinda kalan boksör kadar aci hisseder. Iste Cevdet Birincioglu’nun yasami böyle alisilmis, siradan bir yasamin firtinasindan ibarettir."