Yetişkin Eğitimi ve Eşitlik

Esitlik, Türkiye’de ve dünyada egitimin en yakici sorunlarindan biri durumunda. Modern egitimin esitlik vaadi aslen hiçbir dönemde gerçeklesmemis olmakla birlikte, içinden geçtigimiz neoliberal dönemde Türkiye’de yasanan yeni sag dönüsümün egitim ve esitlik iliskisinde keskin bir kirilma yarattigi ve daha önceden söz konusu olan kismi esitlikçi uygulamalarin bile gündem disinda kaldigi söylenebilir. Bu gelisme, egitim bilimlerinin esitlik sorunlari ile belki de eskisinden daha fazla ilgilenmesini gerektiren bir durum yaratiyor.Diger pek çok arastirma gibi bu kitaba konu olan arastirma da gösteriyor ki egitim, toplumsal esitsizliklerin çözüldügü degil yeniden üretildigi bir alandir. Toplumsal esitsizliklerin çözümünü egitimde aramak bir yanilsama olsa da egitimin esitlik mücadelelerinin canli bir alani oldugu da göz ardi edilemez. Bu alandaki esitlik mücadeleleri, her zaman, daha genel kapsamli esitlik mücadelelerinin birer yansimasi olarak yasanir ve bu genis baglamin güç dengeleri ile etkilesir. Nihayetinde salt egitim alaninda gerçeklestirilebilecek bir esitlik durumu mümkün degildir; çünkü egitim yasalari ve uygulamalari kesin bir esitlik saglasa bile, toplumsal yapi ne kadar esitse egitimin sonuçlari da o kadar esit olabilir. Toplumda “güçlüler” varsa egitimde de “güçlüler” olacaktir.