Yoksul Çalgıcı

Yer yer çatlamis eski kemanindan görünürde ekmegini çikartmaya çalisan çalgici Jakob öteki sokak çalgicilarindan farklidir. Önünde notalar vardir ama o zaman ölçüsünden melodiden yoksun sadece kendisi için varolan bir dünyada sadece kendisinin anladigi hissettigi bir seyler çalip durur; dolayisiyla da önündeki ters çevrilmis eprimis sapkasinin içi genellikle bos kalir. Avusturya edebiyatinin önemli simalarindan Franz Grillparzer Yoksul Çalgici'da 19. yüzyilin vazgeçilmez edebiyat tipi "toplum disi insani" karsimiza çikartir. Kendinden geçmisçesine kemanini "giygiylayan" bu yasli adam aykiri bir sanatçi bir karsi tiptir; onun kisiliginde sanat ile hayatin sanat ile toplumun iliskisini sorgulayan küçük bir anlati buluruz. Sanat Jakob için estetik-ahlaki bir ideal düzeyine çikmis hayat demektir.