Yüksek Fırınlar

Yabanelde bir garip isçidir Koca Ibrahim. Karisi Elif ve kizi Gülten’le, Almanya’nin Duisburg sehrinde yasar ve zorlu ekmek kavgasinda, çalisir yüksek firinlarin karsisinda. Yalimlar vurdukça yüzüne, tez zamanda para biriktirip ana vatana dönmeyi hayal eder; ama bilir, gelmek kadar gitmek de zordur bu topraklardan. Hem çekip gitse ne olacak? Memlekette ekmek aslanin agzinda, üstelik durumlar da bir hayli karisik: Tükenmekte gencecik hayatlar mapushanelerde...Bagri ne kadar yaniksa, gönlü o kadar kiriktir Ibrahim’in. Ilk karisini hastalik almistir elinden, ikincisini ise eller. Biraz buruk, biraz onuru ayaklar altina alinmis bir halde kalakalmisken öyle, Elif’i, Türkmen Kizi’ni, yepyeni bir umutla es diye seçer kendine. Koca Ibrahim bir namuslu olmasini ister ondan, bir de erkek çocuk dogurmasini. Ilk bebekleri kiz olur, ikincisi ise yoldadir. Bu kez muradina erer Ibrahim; Deniz Bebek dünyaya merhaba der. Ama simdi de öyle bir kusku düsmüstür ki yüregine, gözü ne karisini ne bebegi görür...Fakir Baykurt bu romaninda, Almanya’daki bir isçi ailesini konu ediniyor. Çalisma kosullarindan uyum sorununa, geleneksel aile yapisindan namus anlayisina yayilan genis bir yelpazede, hem Almanya’yi hem de orda yasayan Türk ailelerin genel yapisini yine ustaca bir anlatimla analiz ediyor.