Yüzde Elli

Ismet Inönü, 5 Temmuz 1931’de TBMM Kürsüsü’nden söyle sesleniyordu: “Bir ülkede namuslularda namussuzlar kadar cesur olmazsa o memleket batar.“ (...) “Insallah bundan sonra halkin cebinden çalmaya niyetlenenler, durup bir defa daha düsünecek. Bir yerlerde, çaldigimi bilen, buna göz yummayacak cesur birileri var ve gelip yakama yapisabilir, alnima damgayi çakabilir diye geçirecek içinden. Elbette ki bu korkular da onlari durdurmayacak ama kim bilir?..“ “Belki de halkin cesur çocuklari, artik harekete geçme vaktinin geldigini anlayacaklar.“ (...) Terörün kökenleri bazen ailenin içinde olabilir. Kaos ortami hirsizi lider, yolsuzu makam sahibi yapabilir. Herkesin herkesi dolandirmaya çalistigi bir ortamda, insanlar yanilabilir. Dogru ile yanlisin birbirine karistigi bir ülkede, hiçbir seyin siyah-beyaz olmadigi, herseyin gri ve flu oldugu bir dönemde, terör insanlari yeni bir yüzle bulabilir. Naif Vehbi’yi, delifisek Gökhan’i, kirik Sahane’yi, kirilgan Lerzan’i, atilgan Seray’i ve daha nicelerini, böyle bir ortam bulusturabilir... (Arka Kapaktan)