Zaman Tüneli

Çagdas Ingiliz edebiyatinin usta kalemi John Fowles, birer basyapit olan romanlari Fransiz Tegmenin Kadini, Yaratik, Koleksiyoncu ve Mantissa’nin ardindan, bu kez düzyazilariyla karsimizda. Fowles’un gözden kaçmis son derece kisisel yazilarini topladigi Zaman Tüneli, hemen her konuyu merak eden, bu merakini okuruna da bulastirmak isteyen bir yazarin yirminci yüzyila kisisel bakisini gözler önüne seriyor. Böylelikle, bu dil ve kurgu ustasinin zihninin cografyasini ortaya koyan yazilarin yeni ufuklar açma konusunda romanlarindan geri kalmadigini da görüyoruz. Fowles deneme, edebiyat elestirisi, yorum, ani, düsünce ve otobiyografik notlarindan olusan bu yapitinda, yasami boyunca kafasini kurcalayan, onu düsündüren ve eglendiren konulara deginerek, bir anlamda zihninin kara kutusunu okurlarina açiyor. Zaman Tüneli dört bölümden olusuyor: Yazmak ve Kimlik, Kültür ve Toplum, Edebiyat ve Edebiyat Elestirisi, Doga ve Doganin Dogasi. Fowles 1963 yilindan bugüne dek kaleme aldigi, bu dört ana baslik altinda toplanan yazilarinda, kurmaca sanati, edebiyatla hayat ve ölümsüzlük arasindaki iliski üzerine düsüncelerini ifsa ederken; edebiyat, sanat, kimlik, kültür, estetik, toplum ve doga gibi konularda kafa yoranlar için de verimli ve düsündürücü bir aydinlanma alani olusturuyor. Bu arada okur, çagimizin en büyük edebiyatçilarindan birinin romanlarini yazmaya baslamadan önce yaptigi hazirliga, karakterleriyle kurdugu iliskiye, özellikle de kadin karakterleriyle yasadigi aska, bir tanricilik oyununa benzettigi roman yazma sanatinin ona suçluluk duygusu veren “kötücül“ zevklerine tanik oluyor. Fowles’un romanlarinin büyüsüne kapilanlar, eminiz ki onun zihnine açilan bu pencereden içeri sizip romanlarinin yaratilis sürecini takip etme firsatini kaçirmayacaklardir.(Arka Kapak)