Gelinlik

Yagmuru çamuru gönül küstüren boz ay arkada kalmis, renksiz, bomboz anilarini da pesinden sürükleyip götürmüstü. Mart çikmis, dert çikmisti. Yer gök büsbütün uyanmisti. Hos kokularin havayi sarip sarmaladigi ilkbahar günlerinden birinde, Bakü'ye pek uzak olmayan küçük kasabayi dügün çalgisinin sesi doldurmustu. Hem distan, hem de içten piril piril boyali, boya kokularinin henüz gitmedigi, yeni insa edilmis dügün sarayinin genis camlarinda hemen her gece oynayan renk renk isiklar içerideki eglenceyi müjdeliyordu. Tanri nazardan saklasin, dügünler art arda yapiliyordu.