Postmodern Söylem - İhsan Oktay Anar - John Fowles

Postmodern sanat, deneyimden bagimsiz degildir. Diger yasamsal eylemler gibidir. Özel bir zaman ve mekanla sinirlandirilan ya da egitim ve estetik begeni gerektiren bir kavram olmaktan çikar. Yalnizca bir edime dönüsmüstür ve metinler, okurun bu edimi herhangi bir diger edim gibi deneyimlemesi için üretilir. Kisaca yasamin kendisi sanata, sanatin kendisi de yasamsal bir olguya dönüstürülür. Okur, metni kendisinden bagimsiz bireylerin deneyimledigi duygulari, zihinlerinden geçen düsünceleri, yabancisi oldugu yasamlari ve kültürleri tanimak, estetik açisindan da farkli duygulari deneyimlemek için okumaz. Edilgen bir okur yerine, metnin içinde anlam üretimine etkin bir sekilde katilan, her seyi en az yazar ve roman kisileri kadar belirleme ve yönlendirme yetkisine sahip bir birey vardir. Sorular sorar, begenir, elestirir ve kurguyu bir deneyim olarak yasar. Bu kurgusal deneyimin, okurun günlük yasantisinda karsilastigi kisiler, olaylar, konusmalar, görüntüler, sesler, anlam ya da anlamsizliklardan daha kurgusal ya da daha gerçek bir tarafi yoktur. Yasamla kurgu ayni düzlemde seyreden iki kosut kavram haline gelir.