Adapsız Kadınlar Hayasız Erkekler

Leyla bir süredir depresyonda... Mecnun’a verecek ömrü yok artik. Çünkü Mecnun da “Siz onu bir de benim gözümden görün” diyecek kadar begenmiyor Leyla’yi... “Senin için ölürüm”lerin yerini “sana tirnagimi bile vermem”ler aldi çoktan. Çünkü devir degisti artik. E tabii Leyla da degisti, Mecnun da.Adapsiz Kadinlar Hayâsiz Erkekler tam da bu hakikatin üzerine basiyor var gücüyle. Biraz acitiyor belki ama kadin erkek iliskilerinin neden degistigiyle ve giderek neye dönüstügüyle cesurca yüzlestiriyor zamane kadinlariyla zamane adamlarini.Duygular yerini korkulara ve gelecek kaygisina biraktigindan beri sancili iliskiler... Kimse yaninda uyuyan insana güvenmiyor. “Ya bir sabah uyandigimda yanimda olmazsa!”Dijital çag, sadece arkadaslari, dostlari, tanisiklari degil kadin ve erkegi de uzaklastirdi birbirinden. Açilan mesafelerin boslugunu ne pazar alisverisleri dolduruyor ne depresyon haplari... Bu öyle büyük ve genis bir duygusal bosluk ki huzur, güven ve askla doldurmayi basaramadiginda yerini korku, kaygi ve anksiyete aliyor. Çünkü zihin bosluk kabul etmez. Açilan her alani bir duyguyla muhakkak doldurur.Dijital çagin ruhunda açtigi duygusal bosluklari kahveyle, alisverisle, antidepresanla, makyajla, dövmeyle, ayakkabiyla anlamlandirmaya çalisiyorsun ya yapma! Çünkü tehlike sandigindan da büyük.Kadinlarin adapsizligi, erkeklerin hayâsizligi iliskileri amansiz bir güç savasina çoktan çevirdi bile. Iyi olan degil, duygularini taniyip iliskisini yönetebilenler kazanacak yalnizca.Bu kitap yeryüzündeki son aski kurtarabilmek için denize firlatilmis bir can simidi sadece...