Ağır Boşluk

Sonra tahterevalliye takildi gözüm. Kim bilir kaç gündür bir yani havada bir yani yerde kalmisti. Kendini tartamamak üzerine tasarlanmis bir oyuncakti sonuçta. Hiç iki yani yan yana ve dengede duramasin diye icat edilmisti. Çok acidim tahterevalliye, Aysegül. Ayaginin uyustugunu düsündüm. Biz insanlar bir uzvumuz uyusunca onu hissetmeyiz ya… Tahterevallinin de ayagini kaybettigini sanmasindan korktum. Gidip uyusan ayagini yukari kaldirdim. Digerini asagi indirdim. Asagi indirdigim tarafa da, ‘Hadi simdi biraz da sen tasi’ bakisi firlattim. Sonra etrafa korku dolu baska bir bakis firlattim. Tahterevalliye gönderdigim bakisi kimse gördü mü diye… Delirdikten sonra sorun yok da delirmek üzereyken delil birakmak istemeyiz hiçbirimiz. Bir merdiven gicirtisi duymak istedim. Eski bir merdiven gicirtisina duyulan hasret, en çok da eksi bir meyveye duyulan hasrete benziyordu. Eski bir merdivenin gicirdama sesi dolsaydi kulaklarima ve o sesin aslinda gicirti degil de çiglik oldugunu yalniz ben bilseydim. Anilarini tasimakta zorlanan, yikilmak ile kalmak arasindaki bir merdivenin aglama sesi... Liflerine hava kaçmis bir merdivenin aglama sesi sanki bana iyi gelecekti. Benim de liflerime soguk hava kaçmisti.