Albayım Beni Nezahat ile Evlendir

Sende bu ad oldukça istersen sifir numara kel, istersen at kuyruklu olurum. Ince biyikli, tek disi altin olurum. Meftun olurum, meczup olurum. Uzaklara bakarim, çitimi çikarmam. Nasil söyleyecegimi bilmem, susarim. Susmak üzerine konusmak gerekse, beni çagirirlar, oturur susarim. Dolmabahçe saat kulesiyle, Çiragan Sarayi ile konusurum.
Duvarlara yazilar yazarim gizli gizli: ‘Albayim beni Nezahat ile evlendir’. Bahtinin rüzgârina kapilmis giden bir adam, Kahraman’in El Kitabi’nda denenmis ama foslamis olani basarmaya takiyor kafayi. Kalbini dinliyor, yönünü seçiyor ve yürüyor...
Ilhami Algör, küçük ve merakli adimlarla dolasiyor edebiyat sehrinde. Ates böceklerini kozasindan çikariyor, bir kadere bir romana. Albayim Beni Nezahat ile Evlendir, hayat hakkinda fikri olmayanlara yazilmis kafasi karisik bir hikâye. “Mesele nedir?”