Aldatma

Evli eslerin birbirlerini aldatmasinin arkasinda; Jung’in deyimiyle “karanlik oda“da neler var, esler neden aldatir? Peki aldatma nedir? Yeni bir dokunusla günlük siradan iliskilerin boguntusundan kaçis mi? Bireyin kendini arayis sürecinde “yasanmazsa olmaz“ bir ugrak mi? Haz, siddet ve ihanetin tadiyla bezenmis bir yasak meyve mi? Ego’nun bitip tükenmeyen isteklerinin bir sonucu mu? Aldatan neden haz duyar? Aldatilan neden aci çeker? Aldatma, aldanma mi yoksa? Times Literary Supplement tarafindan yüzyilin en iyi yüz romanindan biri seçilen Portnoy’un Feryadi’nin yazari ve tutkularin parlak gözlemcisi Philip Roth, bu kitabinda iste yukarida siralanan türden sorularin pesine bütün dobraligiyla düsüyor. Aldatmanin sicak oldugu kadar tedirgin dünyasini diyaloglardan olusan sürükleyici bir üslupla aydinlatiyor. Romanin kahramanlari olan kadin ve erkegin siginaklarinda sürdürdükleri sakinimsiz konusmalar kitaba cüretkâr bir özellik kazandirirken, cesur okuru da söylesiye davet ediyor. Erkek Londra’da yasayan, orta yasli Amerikali bir yazar. Kadin ise öfkeli, zeki, iyi bir ögrenim görmüs, etkileyici bir üslupla konusuyor ve otuzlarinda; yari boyun egerek ve asagilanarak yasadigi çekilmez evliligini kabullenme çabasi içinde. Erkek ve kadin sevismeden önce ve sonra sürekli birbiriyle konusur; birbirini, kendi iç dünyalarini anlamaya çalistiklari bir ayna gibi kullanir... Konusmanin boyutu öfkeli bir zihin karmasasindan; neseli, kadere aldiris etmeyen genis bir yelpazeye yayilir... Tek kelimeyle çarpici; kendi “yasaksever“likleriyle yüzlesmek isteyenler için. (Tanitim Bülteninden)