Anarşist Bir Film Teorisi

Sinema, genel olarak tüm sanat dallari, ayni anda hem bir sanat dali ve politik-ekonomik bir kurumdur. Bir yanda elimizde hareketli imgeleri isikla selüloidden geçirerek ekrana yansitan mecra film vardir. Tek tek filmler ise biçim ve içeriklerine göre birbirlerinden ayrilan ve analiz edilen münferit estetik objelerdir. Öte yanda ise film endüstrisi yer alir - filmleri planlayan, üreten, pazarlayan ve kitlelere izleten sanatsal, teknik ve ekonomik araçlarin olusturdugu komplike ag. Dogumundan bu yana sinemanin estetik ve politik açilari farkli formlarda birçok teorik analize maruz kalmis, karsiliginda bu analizler de çesitli elestirilerle irdelenmistir. Bu metin bu analizlerin ve onlara yöneltilen elestirilerin kisa bir incelemesini ve ardindan film teorisine farkli bir yaklasimin ana hatlarini sunacagim. Foucault ve Deleuze'ün fikirlerinden yola çikan bu "anarsist" film teorisi, geçerli bir elestirel metodoloji olusturmanin yanisira filmin özgürlestirici potansiyeline isik tutmayi amaçlamaktadir.(Tanitim Bülteninden)