Anneme Reklamcı Olduğumu Söylemeyin!.. O beni bir Genelevde Piyanist Sanıyor

Bu kitap Séguéla tarafindan degil, Séguéla için yazildi. Bu bir ani kitabi. Kendi anima bir kitap yazdim.Ani sözcügünün anlami konusunda yanilmayin. Edebiyatta ani, yazarin kendisini hatirlamanizi istedigi türün adidir. Ama esas ilgilendigi bellek sizinkidir. Meshurlari yaratip piyasaya sürenler, kahve, motor yagi ya da çamasir tozu markalarini zafere götürürken, kendilerinin bu ürünlerden daha az taninmis olmalarinin sikintisini çekerler. Iste ben de en iyi bildigim üründen söz edecegim sizlere: Yani kendimi anlatacagim.Çünkü reklamci sadece ukala degil, ayni zamanda özünü seven müthis biridir. Zaten dogru olani da budur. Kendisine ödenen paralar karsiliginda, tanittigi markalar hakkinda hep iyi seyler söyleme aliskanligi, reklamciyi, kendisi hakkinda hep iyi seyler duyma istegine iter. Tipki, Lamennais gibi sevilmeyi sever. Annem beni hiçbir zaman terk etmemis olsa da, artik bu dünyada degil. Kavustugu düsünceler ve ruhlar dünyasinda kendi kendine söyle dedigini biliyorum: “Ogluma onun reklamci oldugunu söylemeyin, ben onun büyük bir tüketim genelevinde piyanist oldugunu biliyorum.”Iyi okumalar