Bekle Beni

Adam, karsisindakilerin niyetlerini anlamisti; daha fazla yalvarmadi. Kizi arkasinda oldugu halde geriye, kenara kadar ilerledi. Bir adim daha atsa kiziyla beraber asagidaki beton zemine çakilacaklardi. Kisa boylu adam, simdi tam odanin ortasina gelmisti. Bir yandan pantolonunun üzerine sarkan göbegini kasiyor, diger eliyle de kemeri saklatarak babasinin arkasina saklanan kiza istahla bakiyordu…Adam, kizina simsiki sarilmisti. Kiz, korkudan titriyor, agliyordu: “Baba, baba!” diye haykiriyor, baska bir sey çikamiyordu agzindan. Adam, kizini birakmiyor, asker ise hâlâ yaklasiyordu. Üzerlerine dogru tam hamle yapacakti ki kizin babasi kollarini gev-setti. Kizinin alnina bir öpücük kondururken: “Beni affet kizim!” diyebildi ancak.Kirli el, kizina dokunmaya firsat bulamadan sert bir hareketle cigerparesini asagi itti! Kizinin düserken attigi çigligi duymamak için mi, yoksa düstügünü görmemek için mi, bunu o da bilmiyordu, kulaklarini elleriyle kapatip yere kapaklandi. O an bildigi tek sey gözyaslariyla yanaklarinin islandigiydi...