Belagat Geleneğimiz ve Belagat-i Lisan-ı Osmani

Islâm medeniyeti içinde dogup gelisen belâgat bilimi, eski egitimimizin temel konularindan biriydi. Bu ilim, sözün nasil, ne sekilde kullanilacaginin ögretimi isine yarar ve “ meânî”, “ beyân”, “ bedî” kisimlarini ihtiva eder. “Meânî” bölümünde genel olarak yazili ve sözlü anlatimimizin temel ilkeleri izâh edilir, “ beyân” bölümünde dilin estetik boyutuna geçilir ve “ bedî” bölümünde ise dili süslemede kullanilan tezât, tenâsüp, cinâs gibi edebî sanatlar kavratilir.Tarihî belâgat bilgilerinin sistematik olarak anlasilmasi, eski edebiyati daha iyi kavramamizi saglayacaktir. Ayrica çagimiz retorik bilimlerini daha dogru anlamamiza da imkân verecektir.Tanzimat döneminde mekteplerde bir ders kitabi olarak okutulan Ahmed Hamdî Sirvânî’nin Belâgat-i Lisân-i Osmânî’si, birinci sinif bir belâgat kitabi degildir. Ancak belâgat tartismalarinin gittikçe arttigi bu dönemde eser, temel bölümlerinin tam olmasi ve verdigi örnekler dolayisiyla bir önem kazanmistir.