Beş Meclis ve Akıl ve Aşk Risalesi

"Ey civanmert!Ates iki türlüdür: maiset atesi ve mâsiyet atesi. Maiset atesini gökten dökülen yagmurlar söndürür; mâsiyet atesiini gözden dökülen yaslar söndürür. Ayni sekilde mâsiyet atesini iki seyle daha söndürebilirsin: biri toprak digeri su. Biri alnindaki toprak digeri pismanlikla dökülen gözyasi. Alnindaki toprak secdede bulasir; pismanlik gözyasi ise Vedud olan Allah’tan korkudan dökülen yaslardir. Ey Civanmert!Heyhat ki insanlar en lezzetli seyi tatmadan ölüp gidiyorlar. Nedir o güzel sey? Birazcik ihlastir. Insan eger bir zerre miktari ihlasi tatmis olsaydi, iki âlem, iki dünya, mal, mülk ve itiraz umurunda olmazdi. Ey civanmert! Ihlas ona yakin olmaktir. Ey aziz!Eger masuklarin utançtan kizaran yüzlerine sahip degilsen âsiklarin sararmis yüzlerine sahip ol. Yusuf’un güzelligine sahip degilsen Yakub’un derdine sahip ol. Itaatkârlarin acziyetine sahip degilsen çaresizlerin feryadina sahip ol..."