Beyaz Bir Kıyı

Beyaz Bir Kiyi, Sevinç Çokum'un 1994'teki Fas seyahatinin ardindan varlik bulan, birbirinin devami niteliginde bir öyküler toplami. Siirsel bir üslupla örülen kitap, Magrip'in eski büyülü dünyasina girerek modern hayatla çeliskileri masalsi bir düs atmosferinde dile getiriyor. Incelikler, dostluk, sevgi, inanç gibi degerlerin gölgesinde insanin dünyadaki evrimi, degisimi, çaprasik ve tutkulu kavgasi sergileniyor. Bir yandan da Fas'in eski mahalleleri vurucu ve izlenimci tablolar halinde yansiyor sayfalara.".. Tabagin bir yanina oturtulmus limon sarisi enginar bana Istanbul kadar yakin gelmisti. Abdülgaffar kalamara 'sol' diyordu, mercan baligina 'ruji'.  Iki ucundan neredeyse iki kisinin tutmasi geregince agir balik tabagini merasim subayi tavriyla getirmisti. Yüzünün ciddiyetinin gerisinde bir kahkaha sakli oldugunu biliyorum. Bu da Sark'in özelligi. Hemence gülüvermek, hemence aglayivermek..."“…Eviniz ne güzeldi... Basimi dayadigim yastigin ucunda aksam oluyordu.Sehir mavi mor bir fanusun içinde eriyordu. Kasetteki aksama karismis ses Sabah Fahri'nindi. Endülüsî sarkilar, gazellerdi okudugu. Bana iftar vakti alacalarini, kandillerin yandigini hatirlatan o ses 'aman aman'lari ‘hey hey'leriyle nasil da bize benziyordu…”