Beyaz Ölüm

Adi Beyaz Ölüm olan siyah bir hayat hikayesi...Dünyanin kalbinde kükreyen kiyamet, beni de vurdu! Simdi daha iyi anliyorum ki, ne hayat sonsuz, ne de insan ölümsüz.Yasayanlar ölürler, karanlik soguk, gördüklerini unutan aynalar, uzak yalnizliklar ve kaderine terk edilmislik, düslerini yitirmis sevdalar, bedenen umutsuzlukta çirpinan ruh, gögüs kafesini yirtarcasina çirpinir.Dogum ve ölüm, bütün bunlar hayata dahil olan gerçekler ve gerçek olmayan tek sey cenneti yanlis köselerde arayanlar.Ilk okul çaglarim, ne büyük degermis meger.Annemin arkamdan seslenisi;"Kendine dikkat et kizim!"Ardimdan bakan sevgi dolu bakislari buharlasti gözlerimin önünde.Ya simdi? Sevincimi, hayallerimi yükledim kara trenin bir vagonuna. Ve biraktim onlari sonu olmayan bir yolculuga. Simdi hiç olmanin izdirabiyla can çekisiyor bedenim.Ya ben yanlis yaptim ya da dogrular yanlislarin gölgesinde esir kaldi.Keske annemi dinleseydim, keske babama hiç yalan söylemeseydim, keske beni izleyen gölgem olsaydin anne! Keske, keske, keske... Içimde koca bir bosluk, içimdeki tek sermayem keskelerim. Ne olur evlatlarina sahip çiksin herkes. Benim yasadiklarimi yasamasin hiç kimseler...Bir dogus ve ardindan yok olus.Iste ibret alacagimiz hazin bir hayat hikayesi,Kalemim yazmadi sadece, kanadi bu hikayede...(Tanitim Bülteninden)