Bildiğimiz Tarımın Sonu Küresel İktidar ve Köylülük

Tarim sorunu (die Agrarfrage), 20. yüzyilin basindan itibaren siyasetin ve sosyal bilimlerin en önemli tartisma alanlarindan biriydi. 1980’lerin düsünce ikliminde ivme kaybedip sekil degistirdi ve daha çok “hormonlu sebzeler”, “dogal beslenme”, “permakültür” gibi “kentli” basliklar altinda bambaska bir tartismaya dönüstü; üretim ve üreticiler yerine gida ve tüketimle ilgili meseleler gündemin bas kösesine oturdu. Küçük üreticiligin sorunlari, “kumarhane kapitalizmi”nin kirdaki yansimalari, köyün degisen toplumsal yapisi, proleterlesme biçimleri ve tarimin uluslararasilasmasi bu “kentli” tartismalar içinde yer bulamadi.Bildigimiz Tarimin Sonu, küresel iktidar rejimlerini üreten iktisadi süreçlerle beraber tarim sorununu “yeniden” ele aliyor. 10 yili asan bir ortak çalismanin ürünü olan bu eserde Çaglar Keyder ve Zafer Yenal, tarim sorununu ve kirsal yapilarin dönüsümünü, metalasma, köylünün mülksüzlesmesi ve siyaset baglaminda tartismaya açiyor.Dünyada da Türkiye’de de yoksulluk, bölgesel esitsizlikler, çevre, sosyal politikalar ve toplumsal hareketler gibi birçok önemli meseleyi anlamli bir sekilde konusabilmek için tarimda ve kirda olup bitenleri hesaba katmamak imkânsiz. Bildigimiz Tarimin Sonu, organik pazar romantizmine ya da köy nostaljisine hapsolmadan, tarim sorununu düsünmenin ve tartismanin bereketini anlatiyor.